Απόλυτο πλεονέκτημα έναντι συγκριτικού πλεονεκτήματος | Κορυφαίες διαφορές
Διαφορές μεταξύ απόλυτου και συγκριτικού πλεονεκτήματος
Το Απόλυτο Πλεονέκτημα είναι η ικανότητα με την οποία μπορεί να παραχθεί αυξημένος αριθμός αγαθών και υπηρεσιών και αυτό σε καλύτερη ποιότητα σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές, ενώ το Συγκριτικό Πλεονέκτημα σημαίνει την ικανότητα κατασκευής αγαθών ή υπηρεσιών με σχετικά χαμηλότερο κόστος ευκαιρίας.
Στο διεθνές εμπόριο, το απόλυτο πλεονέκτημα και το συγκριτικό πλεονέκτημα είναι ευρέως χρησιμοποιούμενοι όροι. Αυτά τα πλεονεκτήματα επηρεάζουν τις αποφάσεις που λαμβάνονται από τις χώρες για την αφοσίωση των φυσικών τους πόρων και την παραγωγή συγκεκριμένων προϊόντων.
Απόλυτο πλεονέκτημα
Το απόλυτο πλεονέκτημα είναι όταν μια χώρα μπορεί να παράγει συγκεκριμένα αγαθά με χαμηλότερο κόστος από μια άλλη χώρα.
Λίγα παραδείγματα είναι:
- Είναι πιο εύκολο να εξαγάγετε λάδι στη Σαουδική Αραβία από ό, τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Η αφθονία του πετρελαίου στη Σαουδική Αραβία το καθιστά ευκολότερο σαν να γεμίζει μόνο ένα πετρέλαιο ενώ για άλλες χώρες συνεπάγεται κόστος εξερεύνησης και γεώτρησης.
- Η Κολομβία έχει το κλιματολογικό πλεονέκτημα της παραγωγής καφέ. Έτσι, μπορεί να παράγει καφέ με χαμηλότερο κόστος από άλλες χώρες
Συγκριτικό πλεονέκτημα
Το συγκριτικό πλεονέκτημα βασίζεται στο κόστος ευκαιρίας για την παραγωγή ενός αγαθού. Εάν μια χώρα μπορεί να παράγει ένα συγκεκριμένο αγαθό με χαμηλότερο κόστος ευκαιρίας (χάνοντας μια ευκαιρία για την παραγωγή άλλων αγαθών) από οποιαδήποτε άλλη χώρα, τότε θεωρείται ότι έχει συγκριτικό πλεονέκτημα.
Λίγα παραδείγματα συγκριτικού πλεονεκτήματος είναι:
- Εάν οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία έχουν την επιλογή να παράγουν σιτάρι ή ρύζι αλλά όχι και τα δύο. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να παράγουν 30 μονάδες σιταριού ή 10 μονάδες ρυζιού και η Ιαπωνία μπορεί να παράγει 15 μονάδες σιταριού ή 30 μονάδες ρυζιού. Έτσι, το κόστος ευκαιρίας του σίτου είναι 3 μονάδες σίτου για 1 μονάδα ρυζιού για τις ΗΠΑ, ενώ 0,5 μονάδες σίτου για κάθε μονάδα ρυζιού για την Ιαπωνία. Έτσι, η Ιαπωνία έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην παραγωγή ρυζιού, καθώς έχει χαμηλότερο κόστος ευκαιρίας.
Απόλυτο πλεονέκτημα έναντι συγκριτικού πλεονεκτήματος Infographics
Ας δούμε τις κορυφαίες διαφορές μεταξύ των απόλυτων έναντι των συγκριτικών πλεονεκτημάτων.
Βασικές διαφορές
- Μια χώρα έχει το απόλυτο πλεονέκτημα εάν παράγει μεγάλο αριθμό αγαθών με τους ίδιους πόρους που παρέχονται σε άλλη χώρα, ενώ η χώρα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα εάν η χώρα μπορεί να παράγει ένα συγκεκριμένο προϊόν με καλύτερη ποιότητα σε φθηνότερη τιμή από μια άλλη χώρα.
- Δεν υπάρχει αμοιβαίο όφελος στο απόλυτο πλεονέκτημα, ενώ το εμπόριο επωφελείται αμοιβαία με συγκριτικό πλεονέκτημα. Αυτό συμβαίνει επειδή η Χώρα που έχει υψηλότερο κόστος ευκαιρίας παραγωγής ενός αγαθού μπορεί τώρα να το λάβει με χαμηλότερο κόστος από την παραγωγή μιας άλλης χώρας.
- Το κόστος είναι ένας παράγοντας που καθορίζει εάν η χώρα έχει ένα απόλυτο πλεονέκτημα, ενώ το κόστος ευκαιρίας είναι ένας παράγοντας που καθορίζει εάν η χώρα έχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα
- Το συγκριτικό πλεονέκτημα είναι αμοιβαίο και αμοιβαίο, ενώ το απόλυτο πλεονέκτημα δεν είναι.
Συγκριτικός Πίνακας Απόλυτου έναντι Συγκριτικού Πλεονεκτήματος
Βάση | Απόλυτο πλεονέκτημα | Συγκριτικό πλεονέκτημα | ||
Ορισμός | Η ικανότητα μιας χώρας να παράγει περισσότερα αγαθά με την ίδια ποσότητα πόρων από μια άλλη χώρα | Η ικανότητα της χώρας να παράγει καλό καλύτερο από μια άλλη χώρα με τον ίδιο αριθμό πόρων | ||
Οφέλη | 1. Το εμπόριο δεν είναι αμοιβαία επωφελές 2. Ωφελεί τη χώρα με απόλυτο πλεονέκτημα |
1. Το εμπόριο είναι αμοιβαία επωφελές 2. Οφέλη και των δύο χωρών |
||
Κόστος | Το απόλυτο κόστος παραγωγής αγαθών επηρεάζει εάν η χώρα έχει απόλυτο πλεονέκτημα | Το κόστος ευκαιρίας παραγωγής αγαθών επηρεάζει το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας | ||
Οικονομική φύση | Δεν είναι αμοιβαίο και αμοιβαίο | Είναι αμοιβαίο και αμοιβαίο |
Παράδειγμα
Εξετάστε δύο χώρες Α και Β που έχουν την ακόλουθη δυναμική για την παραγωγή αραβοσίτου και καλαμποκιού. Η έξοδος για ίσο αριθμό πόρων ανά ημέρα έχει ως εξής:
- Για τη χώρα Α, το κόστος ευκαιρίας παραγωγής 15 μονάδων καλαμποκιού είναι 30 μονάδες αραβοσίτου ή μπορούμε να πούμε ότι η χώρα Α έχει κόστος ευκαιρίας παραγωγής 1 μονάδας καλαμποκιού έως 2 μονάδων αραβοσίτου. Ομοίως, η χώρα Β έχει το κόστος ευκαιρίας να παράγει 1 μονάδα καλαμποκιού έως 0,5 μονάδες αραβοσίτου. Δεδομένου ότι το κόστος ευκαιρίας παραγωγής καλαμποκιού στη χώρα Β είναι μικρότερο, έχει συγκριτικό πλεονέκτημα.
- Ομοίως, η χώρα Α έχει κόστος ευκαιρίας 0,5 μονάδες καλαμποκιού για την παραγωγή 1 μονάδας αραβοσίτου και η χώρα Β έχει κόστος ευκαιρίας 2 μονάδων καλαμποκιού για την παραγωγή 1 μονάδας αραβοσίτου. Έτσι, η χώρα Α έχει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι της χώρας Β στην παραγωγή αραβοσίτου. Ωστόσο, δεδομένου ότι η χώρα Α μπορεί να παράγει τόσο καλαμπόκι όσο και καλαμπόκι υψηλότερα από τη χώρα Β, έχει απόλυτο πλεονέκτημα.
- Έτσι, εάν η χώρα Α παράγει και εμπορεύεται αραβόσιτο ενώ η χώρα Β παράγει και εμπορεύεται καλαμπόκι και οι δύο χώρες θα επωφεληθούν από το εμπόριο με χαμηλότερο κόστος ευκαιρίας και υψηλότερη απόδοση.
- Στο παραπάνω παράδειγμα, έχουμε δει ότι ακόμη και αν το Α έχει απόλυτο πλεονέκτημα στην παραγωγή όλων των προϊόντων, μια διαφορετική χώρα μπορεί να έχει ένα διαφορετικό συγκριτικό πλεονέκτημα. Το συγκριτικό πλεονέκτημα βοηθά τις χώρες να αποφασίσουν ποια προϊόντα πρέπει να παράγουν και να προωθήσουν το εμπόριο. Το συγκριτικό πλεονέκτημα οδηγεί στην εξειδίκευση στην παραγωγή ενός αγαθού σε μια χώρα καθώς έχουν χαμηλότερο κόστος ευκαιρίας και συνεπώς οδηγεί σε υψηλότερη παραγωγή και καλύτερη απόδοση.
συμπέρασμα
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ενώ οι θεωρητικές διαφορές μεταξύ του απόλυτου και του συγκριτικού πλεονεκτήματος είναι κατανοητές, αλλά στην πράξη είναι πιο περίπλοκη. Κανένα έθνος δεν έχει πλεονέκτημα στην παραγωγή κάθε αγαθού και κανένα έθνος δεν έχει αποκλειστική υπερπαραγωγή αγαθών. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που οδηγούν την παραγωγή και την παραγωγή αγαθών που καθιστούν την παραγωγή ορισμένων προϊόντων πιο αποτελεσματική σε ορισμένα έθνη. Ένα έθνος μπορεί να παράγει μερικά αγαθά αποτελεσματικά, αλλά μπορεί να μην είναι σε θέση να τα μεταφέρει και να τα εμπορεύεται σε άλλες χώρες. Ως εκ τούτου, και τα δύο θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα κατανοητά όταν οι χώρες έχουν ίσους πόρους.