Ταξινομημένος Ισολογισμός (Ορισμός, Μορφή) | Κορυφαία παραδείγματα

Ο ταξινομημένος Ισολογισμός είναι ο τύπος Ισολογισμός στον οποίο παρουσιάζονται όλοι οι λογαριασμοί του ισολογισμού αφού τους χωρίσουν σε διαφορετικές μικρές κατηγορίες, γεγονός που διευκολύνει τον χρήστη του Ισολογισμού να έχει σαφή κατανόηση οργανώνοντας τους λογαριασμούς σε μια μορφή που είναι περισσότερο αναγνώσιμος.

Τι είναι ο Ταξινομημένος Ισολογισμός;

Ένας διαβαθμισμένος ισολογισμός είναι ένα χρηματοοικονομικό έγγραφο που όχι μόνο υποκατηγορεί τα περιουσιακά στοιχεία, τις υποχρεώσεις και τα ίδια κεφάλαια, αλλά επίσης παρουσιάζει σημαντική ταξινόμηση σε αυτές τις ευρείες κατηγορίες. Με απλά λόγια, παρουσιάζει την οικονομική κατάσταση της εταιρείας, στον χρήστη σε πιο ευανάγνωστη μορφή. Είναι ένα βήμα μπροστά από τον ισολογισμό, που δεν είναι παρά ένας τρόπος αναπαράστασης της αποτίμησης των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων.

  • Όταν μια εταιρεία δημοσιεύει έναν διαβαθμισμένο ισολογισμό, δεν παρουσιάζει μόνο την αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων της, αλλά και τον τρόπο υπολογισμού αυτών των τρεχουσών αποτιμήσεων. Όπως λένε, η λογιστική είναι περισσότερη επιστήμη από τα μαθηματικά. μπορεί να υπάρχουν πολλοί τρόποι αναφοράς ενός στοιχείου.
  • Ορισμένα περιουσιακά στοιχεία αποτιμώνται σε ιστορική ή λογιστική αξία όπως γη και μηχανήματα, και μερικά έχουν έναν πιο περίπλοκο τρόπο υπολογισμών, όπως η καλή θέληση και το εμπορικό σήμα.
  • Ο διαβαθμισμένος ισολογισμός διασφαλίζει ότι όλοι αυτοί οι υπολογισμοί κοινοποιούνται σωστά στον αναγνώστη. Αν και δεν υπάρχουν καθορισμένοι κανόνες για αυτές τις ταξινομήσεις ως σιωπηρή βιομηχανική πρακτική, οι περισσότερες επιχειρήσεις προτιμούν να αναφέρουν στοιχεία ενεργητικού και παθητικού βάσει ενός χρονικού ορίζοντα.

Παράδειγμα μορφής ταξινομημένου ισολογισμού

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τη μορφή παραδείγματος ισολογισμού για μια εταιρεία ενδυμάτων.

Όπως φαίνεται παραπάνω, το παράδειγμα του Ταξινομημένου Ισολογισμού, υπάρχουν κατάλληλες ταξινομήσεις που βοηθούν τον αναγνώστη να προσδιορίσει όχι μόνο τα περιουσιακά στοιχεία ή τις υποχρεώσεις αλλά και τον τύπο τους. Δεν βελτιώνει μόνο την αναγνωσιμότητα, αλλά αφήνει λίγα για ερμηνεία, δίνοντας έμφαση στη διαφάνεια και τη σαφήνεια της στρατηγικής διαχείρισης.

Παράδειγμα μορφής ταξινομημένου ισολογισμού

Η μορφή της πλευράς ενεργητικού του ταξινομημένου ισολογισμού μπορεί να χωριστεί σε τρεις κύριες κατηγορίες.

# 1 - Τρέχοντα περιουσιακά στοιχεία

πηγή: Starbucks SEC Filings

Αυτά είναι τα περιουσιακά στοιχεία που υποτίθεται ότι πρέπει να καταναλωθούν ή να πωληθούν για να χρησιμοποιηθούν μετρητά εντός του κύκλου λειτουργίας της επιχείρησης ή με την τρέχουσα χρήση. Απαιτούνται κυρίως για τη χρηματοδότηση των καθημερινών εργασιών ή των βασικών δραστηριοτήτων της εταιρείας. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό είναι ότι μπορούν να ρευστοποιηθούν εύκολα για να δημιουργήσουν μετρητά, κάτι που βοηθά μια επιχείρηση να αντιμετωπίσει τυχόν βραχυπρόθεσμες δυσλειτουργίες. Αν και διαφέρουν από κλάδο σε βιομηχανία, μερικά κοινά παραδείγματα μπορεί να είναι μετρητά, ισοδύναμα μετρητών, αποθέματα, εισπρακτέοι λογαριασμοί κ.λπ.

# 2 - Σταθερά περιουσιακά στοιχεία

Τα πάγια περιουσιακά στοιχεία είναι εκείνα τα μακροπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία που δεν χρησιμοποιούνται μόνο κατά την τρέχουσα χρήση αλλά και πολλά χρόνια μετά. Πρόκειται κυρίως για μία-φορά στρατηγικές επενδύσεις που απαιτούνται για μακροπρόθεσμη διατήρηση της επιχείρησης. Για μια βιομηχανία υπηρεσιών πληροφορικής, τα πάγια στοιχεία θα είναι επιτραπέζιοι υπολογιστές, φορητοί υπολογιστές, γη κ.λπ. αλλά για μια κατασκευαστική εταιρεία, μπορεί να είναι μηχανήματα και εξοπλισμός. Ένα βασικό χαρακτηριστικό των παγίων στοιχείων είναι ότι αναφέρονται στη λογιστική τους αξία και συνήθως αποσβένονται με την πάροδο του χρόνου.

# 3 - Άλλα περιουσιακά στοιχεία

Η τρίτη κατηγορία είναι ο κατάλογος των άυλων περιουσιακών στοιχείων που η εταιρεία έχει αποκτήσει εδώ και αρκετό καιρό. Σε αυτά περιλαμβάνονται η καλή θέληση, το εμπορικό σήμα, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, τα πνευματικά δικαιώματα, το εμπορικό σήμα κ.λπ. Έχουν διάρκεια ζωής πολλών περιόδων. Ένα βασικό χαρακτηριστικό των άυλων περιουσιακών στοιχείων που τα διαφοροποιεί από τα πάγια περιουσιακά στοιχεία είναι ότι συνήθως δεν αποσβένονται με την πάροδο του χρόνου. Τις περισσότερες φορές, η αξία τους αυξάνεται καθώς η εταιρεία μεγαλώνει και ξοδεύει περισσότερο χρόνο στη βιομηχανία.

Παράδειγμα μορφής υποχρεώσεων ταξινομημένου ισολογισμού

Η μορφή της πλευράς υποχρεώσεων του ταξινομημένου ισολογισμού μπορεί να χωριστεί σε τρεις κύριες κατηγορίες.

# 1 - Τρέχουσες υποχρεώσεις

Οι τρέχουσες υποχρεώσεις όπως τα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία θεωρείται ότι έχουν διάρκεια ζωής της τρέχουσας χρήσης ή του τρέχοντος κύκλου λειτουργίας. Πρόκειται κυρίως για βραχυπρόθεσμο χρέος που αναμένεται να εξοφληθεί χρησιμοποιώντας τρέχοντα περιουσιακά στοιχεία ή σχηματίζοντας νέα τρέχουσα υποχρέωση. Το κρίσιμο σημείο είναι ότι πρέπει να διευθετηθούν γρήγορα και να μην τηρούνται για μεταγενέστερες πληρωμές. Παραδείγματα τρεχουσών υποχρεώσεων περιλαμβάνουν πληρωτέους λογαριασμούς, δεδουλευμένες υποχρεώσεις, τρέχον τμήμα του μακροπρόθεσμου χρέους (CPLTD), αναβαλλόμενα έσοδα κ.λπ.

# 2 - Μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις

Η μακροπρόθεσμη ευθύνη είναι υποχρεώσεις που υποτίθεται ότι θα εξοφληθούν στο μέλλον, πιθανώς πέραν του κύκλου λειτουργίας ή της τρέχουσας χρήσης. Είναι σαν μακροπρόθεσμο χρέος όπου οι πληρωμές μπορεί να διαρκέσουν 5, 10 ή ίσως 20 χρόνια. Παραδείγματα μακροπρόθεσμης ευθύνης μπορεί να είναι εταιρικά ομόλογα, υποθήκες, συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις, αναβαλλόμενοι φόροι εισοδήματος κ.λπ.

# 3 - Ίδια κεφάλαια

Η ενότητα μετοχικού κεφαλαίου παρέχει κυρίως πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο χρηματοδότησης της επιχείρησης και πόσα κέρδη διατηρεί για να επανεπενδύσει περαιτέρω στην επιχείρηση. Στοιχεία που περιλαμβάνονται στα ίδια κεφάλαια είναι κοινό απόθεμα, πρόσθετο καταβεβλημένο κεφάλαιο, παρακρατούμενα κέρδη και συσσωρευμένα άλλα συνολικά κέρδη / ζημίες κ.λπ.

Πόσο χρήσιμες είναι αυτές οι μορφές;

Μια διαβαθμισμένη μορφή ισολογισμού παρέχει μια ευκρινή και κρυστάλλινη προβολή στον αναγνώστη. Παρόλο που οι ισολογισμοί καταρτίζονται από λογιστές τις περισσότερες φορές, διαβάζονται από κανονικούς επενδυτές που ενδέχεται να μην έχουν λογιστικό υπόβαθρο. Οι διάφορες υποκατηγορίες βοηθούν έναν επενδυτή να κατανοήσει τη σημασία μιας συγκεκριμένης εγγραφής στον ισολογισμό και τον λόγο για τον οποίο έχει τοποθετηθεί εκεί. Βοηθά επίσης τους επενδυτές στην οικονομική τους ανάλυση και λαμβάνει κατάλληλες αποφάσεις για τις επενδύσεις τους.

Για παράδειγμα, ένας επενδυτής που ενδιαφέρεται για τις καθημερινές δραστηριότητες και την κερδοφορία της εταιρείας θα ήθελε να υπολογίσει την τρέχουσα αναλογία. Σε έναν κανονικό ισολογισμό, θα έπρεπε να εμβαθύνει σε κάθε ενότητα και να διαβάσει σημειώσεις ειδικά για κάθε περιουσιακό στοιχείο και υποχρέωση. Ωστόσο, σε μια διαβαθμισμένη μορφή ισολογισμού, ένας τέτοιος υπολογισμός θα ήταν απλός, καθώς η διοίκηση ανέφερε συγκεκριμένα τα περιουσιακά στοιχεία και τις υποχρεώσεις της. Θα είναι εύκολο να καταλάβετε και να υπολογίσετε ακόμη και για έναν ιδιώτη επενδυτή.

Μια καλά εκπροσωπούμενη και καλά διαβαθμισμένη πληροφορία ενσταλάζει την εμπιστοσύνη στους πιστωτές και τους επενδυτές. Λέει επίσης πολλά για τη διοίκηση που θέλει να είναι ανοιχτή όχι μόνο για τα περιουσιακά στοιχεία και τις αποτιμήσεις τους, αλλά και για τον τρόπο υπολογισμού αυτών των αποτιμήσεων. Η δημοσίευση ενός διαβαθμισμένου ισολογισμού διευκολύνει επίσης τις ρυθμιστικές αρχές να επισημάνουν ένα ζήτημα στα ίδια τα αρχικά στάδια και όχι στα τελικά στάδια όταν έχει ήδη γίνει αμετάκλητη ζημία. Μεταδίδει ένα ισχυρό μήνυμα στους επενδυτές ότι τα χρήματά τους είναι ασφαλή καθώς η διοίκηση δεν είναι σοβαρή μόνο για την κερδοφορία των επιχειρήσεων, αλλά και για την ηθική και εντός των κανόνων της γης.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found